
ในวิถีชีวิตของอาชีพการขายของ พ่อค้าแม่ค้าจะได้รับทั้งความสุขจากเงินที่ได้ด้วยน้ำพักน้ำแรง แม้ในบางครั้งจะต้องปวดหัวกับลูกค้าหลายประเภทที่ผ่านเข้ามาสร้างความปวดหัวในแต่ละวันด้วยเช่นกัน แม้บางทีจะไม่พอใจก็ต้องอดทนกันเพราะคิดไว้เสมอว่า “ลูกค้าคือพระเจ้า” หากมีปัญหาก็เสมือนทิ้งเงินที่ควรได้รับไปก้อนนึงเชียวนะ ด้วยเหตุนี้การตั้งการ์ดรับมือที่เหมาะสมจึงเป็นวิธีที่ดีที่สุด เช่นเดียวกันในชีวิตของคนขายอาหารตามสั่งที่มักจะต้องหาวิธีกับลูกค้าแปลกประหลาดเหล่านี้เสมอ
– ลูกค้าที่สั่งอาหารเมนูแปลก
แม้จะเป็นร้านอาหารตามสั่งที่ลูกค้าทุกคนสามารถสั่งอาหารอะไรก็ได้ แต่ส่วนใหญ่ก็มักจะเลือกดูเมนูอาหารในร้านที่คิดป้ายไว้แล้วค่อยสั่งอะไรก็ว่าไปจะเป็นกะเพราหมูกรอบ หมึกกระเทียม หรือผัดเผ็ดหมูก็ได้หมด เจ้จัดให้ตามคิวแป็ปเดียวไม่มีปัญหา แต่ในบางครั้งก็จะมีลูกค้าแปลก ๆ ที่มาสั่งอาหารแตกต่างจากคนอื่นซึ่งไม่มีในเมนูที่ติดบนป้ายร้าน
ลูกค้าเหล่านี้มักจะมีเมนูที่ชอบประจำและเลือกสั่งโดยเดินเข้ามาส่องดูก่อนว่าร้านนั้น ๆ มีวัตถุดิบพอที่จะทำอาหารที่ตนต้องการได้หรือไม่ ถ้าเห็นว่ามีครบเครื่องก็จะสั่งออกไปแบบชิล ๆ เช่น หมูกรอบผัดซอสมะเขือเทศ กะเพราไข่ดาวรวมมิตรเนื้อสัตว์ทุกอย่าง เป็นต้น ถามว่าทำให้ได้ไหม…ทำได้อยู่แล้ว แม้จะรู้สึกแปลกเล็กน้อย
– ลูกค้าที่สั่งอาหารซ้ำ ๆ เดิม ๆ
ในทุกร้านจะมีลูกค้าประจำที่มักมาสั่งอาหารเมนูเดิม ๆ ที่ตัวเองชอบรับประทาน บางทีก็มาที่ร้านและสั่งอาหารเมนูเดิมครบ 3 มื้อทุกวันจนคนขายอาหารตามสั่งถึงกับจำหน้าได้ พอเดินเข้ามาในร้านยังไม่ทันนั่งก็ถามได้ทันทีว่า “เอาแบบเดิมใช่ไหม?” ซึ่งลูกค้าก็จะพยักหน้า ไม่ต้องมีบัตรคิวไม่ต้องมีเมนูในกระดาษหรือพูดอะไรทั้งนั้น มองตาก็รู้ใจ หรือจะไม่ถามเลยก็ยังได้ แต่หากวันใดที่ลูกค้าคนนั้นเกิดเปลี่ยนใจกะทันหันอยากรับประทานเมนูอื่นขึ้นมานี่ทำฟรีเลยนะ ลูกค้าแบบนี้ดูแล้วเป็นคนง่าย ๆ แต่ก็ต้องมีการสื่อสารกันให้ดีด้วย
– ลูกค้าที่สั่งหมายเหตุในอาหารเยอะ
นับเป็นลูกค้าแปลก ๆ ที่ตามร้านขายอาหารตามสั่งพบเจอบ่อยมากที่ในออเดอร์เมนูเขียนเป็นเมนูปกติ แต่วงเล็บหรือขีดหมายเหตุตามหลังที่ไม่ธรรมดาจนบางครั้งคุณที่เป็นพ่อค้าแม่ค้าก็ต้องดูให้ดี รีบทำมากไม่ได้เพราะหากพลาดแล้วจะโดนลูกค้าว่าเอาได้ แม้ในใจจะรู้สึกว่ามันดูวุ่นวายหน่อยแต่เมื่อกล้าขอก็กล้าทำ แม้หมายเหตุแต่ละอย่างจะแปลกหรือยาวเป็นห่างว่าวก็ตาม เช่น สั่งกะเพราหมูกรอบ แต่ไม่ต้องใส่ใบกะเพรา เอาแค่ให้มีกลิ่นกะเพราติดน้ำก็พอ และให้เผ็ดได้ แต่เอาพริกออกด้วยเพราะชอบแต่รสเผ็ด ไม่ชอบเปลือกพริก (หืม!) เป็นต้น
รูปภาพประกอบ : Pixabay
#เรื่องทั่วไป #เกร็ดความรู้รอบตัว #เทคนิคต่างๆ #สาระน่าสนใจ #ลูกค้าสุดแปลก