ทำอย่างไรจึงไม่ต้องเกิดมาเป็นมนุษย์เพื่อชดใช้กรรมอีก
แม้หลายคนจะพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “การเกิดเป็นมนุษย์” นั้นดีที่สุดแล้ว ไม่ต้องทุกข์ทรมานรับโทษอยู่ในนรกอันร้อนจากไฟกัลป์หรืออยู่บนสวรรค์ที่เรียบง่ายเกินไป เพราะบนโลกมนุษย์เราสามารถทำอะไรก็ได้อย่างที่ใจต้องการ มีสิ่งบันเทิงมากมายให้ไม่รู้สึกเหงาในทุกวันด้วย แต่หากมองในมุมกลับกัน คุณก็จะรู้ว่าการเกิดเป็นมนุษย์นั้นไม่ใช่สิ่งที่ดีเลย เพราะแท้จริงคนเราเกิดมาเพื่อชดใช้กรรมที่เคยทำไม่ดีต่อผู้อื่นไว้และขณะเดียวกันก็สะสมความดีให้เพิ่มพูนมากขึ้นต่างหาก ส่วนสิ่งบันเทิงเหล่านี้ก็เป็นเพียงสิ่งอำนวยความสะดวกที่ทำให้เราใช้ชีวิตอยู่ง่ายขึ้นก็เท่านั้น ความสุขที่แท้จริงของเราคือการที่ได้อยู่บนสวรรค์และไม่ต้องเกิดเป็นมนุษย์ที่ต้องเจ็บป่วยหรือเป็นทุกข์จากกิเลสต่าง ๆ ที่เข้ามาสร้างความวุ่นวายไม่หยุดหย่อนอีกแล้ว หากคุณอยากที่จะมีความสุขแท้จริงโดยไม่ต้องเกิดเป็นมนุษย์อีกแล้วก็ควรยึดมั่นในการปฏิบัติตน ดังนี้ – ละความรัก โลภ โกรธ หลง การที่เราจะไม่ต้องเกิดเป็นมนุษย์อีกแล้วคือการที่เราหมั่นปฏิบัติธรรมและยอมรับในความจริงของการเกิดมาบนโลกได้จนเกิดดวงตาเห็นธรรม รู้จักละซึ่งความรักต่อทุกคนที่มากจนผูกเราให้ติดอยู่กับห่วง ,ละความโลภอยากให้ตัวเองได้มีความสุขเพราะของนอกกายที่ตายไปก็เอาไปไม่ได้ ,ละความโกรธที่มีแต่จะแผดเผาและทำลายเราในภายหลัง หลังจากที่เราได้ทำลายคนอื่นด้วยความแค้นไปแล้ว มันจะเปลี่ยนให้เรากลายเป็นคนละคนได้ก็เพราะมีความโกรธครอบงำนี่แหละ และสุดท้ายคือ การรู้จักละความหลง ยินดีปรีดาในสิ่งที่เกิดขึ้นภายในโลกที่ทำให้เราสบายใจแต่ไม่ยั่งยืน เมื่อรู้เช่นนี้แล้วเราก็จะหมดสิ้นซึ่งความอยากเกิดมาเป็นมนุษย์เพื่อมองข้ามการชดใช้กรรมเยี่ยงมนุษย์ที่ถูกลวงตาหลายคนในที่สุด – ชดใช้กรรมที่ตัวเองเคยก่อให้หมดไป เมื่อเรามีกรรมเป็นของตัวเองทั้งในชาตินี้ที่เผลอทำผิดไปโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์และชาติก่อนที่มีติดตัวมาอยู่แล้วก็ย่อมต้องชดใช้กรรมกันไป ซึ่งบางทีชาติเดียวก็อาจจะยังไม่หมด แต่ถึงอย่างนั้นขณะเดียวกันก็จงไม่หยุดทำความดี แม้บางครั้งจะรู้สึกว่าไม่ได้ผลตอบแทนกลับมาเลย นั่นอาจเป็นเพราะกรรมที่เราทำมามันหนักหนามากจนต้องชดใช้อย่างต่อเนื่องในทุกวันตั้งแต่ลืมตาตื่นขึ้นมา การที่เราถูกคนปองร้าย เกิดความทุกข์ เจ็บป่วย หรือเกิดอุบัติเหตุ ทุกอย่างเกิดจากผลกระทำที่ถึงเวลาทวงคืน เราจงอย่าได้ต่อความยาวสาวความยืดเมื่อได้รับผลจากกรรมนั้น เพราะแทนที่จะหมดกลับยิ่งทำให้กรรมนั้นมากขึ้นด้วย ทางที่ดีที่สุดคืออโหสิกรรมและอุทิศส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรเพื่อผ่อนนักเป็นเบา นำจิตที่เมตตาพาให้เราและพวกเขาหายจากความทุกข์เถิด เมื่อกรรมของเราหมดก็จะนำพาให้เราไม่ต้องเกิดเป็นมนุษย์อีกและได้ไปอยู่ในที่ที่เหมาะสมสักที – สะสมความดีเท่าที่จะทำได้ อย่างที่เคยบอกไปว่าผลกรรมที่เราก่อย่อมต้องชดใช้เมื่อเราเกิดมาเป็นมนุษย์แล้ว ซึ่งชาติเดียวอาจจะชดใช้ไม่หมด […]
