ประสบการณ์ชุมนุมทางการเมือง
สมัยที่คณะกรรมการประชาชนเพื่อการเปลี่ยนแปลงปฏิรูปประเทศไทยให้เป็นประชาธิปไตยที่สมบูรณ์แบบอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขหรือกปปส. จัดชุมนุมรณรงค์เพื่อต่อต้านการออกกฎหมายนิรโทษกรรม รวมไปถึงขับไล่รัฐบาลของนางสาว ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ในช่วงปี พ.ศ. 2557 นั้น ในปีนั้นผู้เขียนยังอยู่ในวัยและมีกำลังวังชาดีกว่าปัจจุบันและไม่ได้ทำงานประจำแล้ว ในสมัยนั้นผู้เขียนเองยอมรับว่าตนเองมีความรู้สึกร่วมทางการเมืองสูงและค่อนข้างที่จะให้เวลากับการติดตามข่าวสารและสถานการณ์บ้านเมืองมากเป็นพิเศษจึงได้เข้าร่วมในการชุมนุมด้วยและการชุมนุมในครั้งนั้นเป็นการเข้าร่วมชุมนุมใหญ่ครั้งเดียวในชีวิต เมื่อก่อนผู้เขียนมักจะติดตามสถานการณ์บ้านเมืองโดยเฉพาะในช่วงเวลาที่มีการชุมนุมทางการเมืองทางหน้าจอโทรทัศน์ วิทยุหรือทางอินเตอร์เน็ต และผู้เขียนก็มีความชัดเจนในตัวเองในการเลือกข้างจึงแสดงออกเต็มที่ในการให้การสนับสนุนฝ่ายหนึ่งฝ่ายใด ในอดีตที่ได้มีชีวิตอยู่ในยุคสมัยที่มีการชุมนุมใหญ่ในประเทศไทยคือวันที่ 14 ตุลาคม 2516 และวันที่ 6 ตุลาคม 2519 ผู้เขียนยังเป็นเด็กอยู่จึงไม่ค่อยรู้เรื่องรู้ราวอะไรนัก ส่วนตอนพฤษภาคม 2535 ที่เรียกว่าพฤษภาทมิฬผู้เขียนเริ่มทำงานได้ไม่นานและในตอนนั้นก็ไม่ได้ให้ความสนใจในทางการเมืองเท่าไร การชุมนุมทางการเมืองครั้งใหญ่ที่ผู้เขียนจำได้และอยู่ในสมัยที่ผู้เขียนให้ความสนใจในเรื่องการเมืองแล้ว คือการติดตามการชุมนุมของพันธมิตรประชาชนเพื่อประชาธิปไตยในปี 2549 และการชุมนุมของแนวร่วมประชาธิปไตยต่อต้านเผด็จการแห่งชาติหรือนปช. ที่ชุมนุมขับไล่รัฐบาลของนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ ในปี 2552 – 2553 แต่ทั้งสองครั้งผู้เขียนก็ได้แต่เฝ้าติดตามการชุมนุมโดยตลอดอย่างใจจดใจจ่อแต่ไม่ได้ออกมามีส่วนร่วมอะไรเพราะสมัยนั้นยังทำงานทำการและไม่มีความรู้สึกร่วมมากพอถึงขนาดที่จะอยากออกมาร่วมชุมนุม ดังนั้นการชุมนุมของกปปส.จึงเป็นการชุมนุมครั้งแรกที่ผู้เขียนมีส่วนร่วมในการชุมนุมจริงในหลายครั้ง แม้ว่าในช่วงเวลานั้นผู้เขียนจะย้ายไปอยู่ต่างจังหวัดแล้ว แต่ก็ยังหาโอกาสมาเข้าร่วมชุมนุมโดยการขับรถมาจากบ้านที่ต่างจังหวัดหรือนั่งรถทัวร์มาบางครั้งก็นั่งรถทัวร์กลับในตอนค่ำหรือค้างที่บ้านบิดาในกรุงเทพฯ การชุมนุมของกปปส. ที่ผู้เขียนเข้าร่วมนั้น ผู้เขียนมีความรู้สึกว่ามีคนมากันมากและอุ่นหนาฝาคั่งจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นการเข้าไปร่วมชุมนุมและฟังการปราศรัยของแกนนำที่อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ที่ถนนราชดำเนิน ที่สวนลุมพินี รวมทั้งเมื่อครั้งที่มีการชัตดาวน์กรุงเทพฯ ผู้เขียนก็ไปร่วมชุมนุมที่เวทีแยกอโศก เวทีปทุมวัน เวทีสีลม เวทีราชประสงค์และเวทีแยกลาดพร้าว ตลอดจนถึงการเดินรณรงค์ไปที่ลานพระบรมรูปทรงม้าและที่รัฐสภา สิ่งที่ผู้เขียนชอบและสนุกกับการเข้าร่วมชุมนุมคือการฟังปราศรัยที่ได้รับความรู้มากมายจากผู้ปราศรัยหลายท่านที่เป็นแม่เหล็ก รวมทั้งเรื่องอาหารการกินที่มีผู้จัดเตรียมมาดูแลผู้ร่วมชุมนุมอย่างอุดมสมบูรณ์ ความหลากหลายของการแสดง […]
